TERRE EN FEU OP DE BOERENMARKT TE KORTRIJK

 

Iedereen is van harte welkom

Er zijn vele proevertjes

Je kan er eens een potje maken uit klei

Dus, zegge het voort....

FRANK VANHOOREN - de moeite om even bij stil te staan

Frank Vanhooren is geboren op 6 juli 1963 te Nieuwpoort.

"Na een intense periode als beeldhouwer van o.a. marmer en blauwe hardsteen,maar ook diverse andere materialen, had Frank het besluit genomen om afstand te nemen van werk dat in de eerste plaats decoratief was. Nu moesten gevoelens, emotie en expressie het primaire worden. Dit nu reeds meer dan 16 jaar.
Zijn jarenlange fascinatie voor het innerlijke en Oosterse filosofie hebben hierbij een rol gespeeld.
Ook op het gebied van techniek maakte hij een ommezwaai. Hij maakte zich het vouwen van klei meester, ook wel een vorm van origami genoemd. Alle afleiding van het gevoelsmatige wordt uit zijn werk verwijderd. Het raken van het publiek is zijn doel.  Een tentoonstelling van Frank is er een om te ZIEN en niet alleen om te kijken."

"Frank zijn keramiek werken liggen  dicht bij de schemerzone, een plaats waar de kunst een zeldzame bezoeker is. Het is een schoonheidsbeleving van zij die normaal niet aan bod komen. Niet de onnatuurlijke schoonheidsidealen, niet de roze dromen, maar de harde werkelijkheid. Een moeilijke wereld die velen mijden omwille van het schokerende, pijnlijke of gevoelige. Het is de bedoeling om datgene te brengen wat niet in woorden te vertalen is. Het is datgene waar velen onder ons dagelijks mee geconfronteerd worden.Het extreem expressieve haalt de bovenhand."

"Zoek geen speciale technieken en glazuren als hoogtepunt van zijn werk, want keramiek is slechts een medium, een manier om dingen uit te drukken. Zijn figuren, zijn geen klassieke portretten, maar harde confrontatie met expressie en emotie in zijn zuivere vorm. Ontdek een wereld die zelden aan bod komt."

http://www.frankvanhooren.be/

LUCIE RIE

Lucie Gompertz (na haar huwelijk in 1926 met de ondernemer Hans Rie nam zij de naam van haar echtgenoot aan) was de dochter van een vermogende joodse keel-, neus- en oorarts in Wenen. Vooral omdat de Kunstgewerbeschule in de directe omgeving van haar ouderlijk huis stond, schreef het beschut opgegroeide meisje zich na haar gymnasiumtijd in bij de befaamde kunstnijverheidsschool. Ze kwam terecht in de keramiekklas van Michael Powolny, een van de oprichters van de Wiener Werkstätte. Powolny was een goed technicus, maar zijn plastieken bestonden voornamelijk uit neo-rococo blote-kinderen-met-bloemen. Zijn leerlinge trad gelukkig niet in zijn voetsporen en begon al snel met het uitvoeren van aardewerk gebruiksgoed dat paste in de moderne villa's van architecten als Josef Hoffmann. Ook de vroegste ontwerpen van Lucie Rie zijn sophisticated en missen alles wat naar rustieke volkskunst zweemt.
Voor de Anschluss had Rie al succes behaald in Oostenrijk, Frankrijk en Italië. Maar toen het echtpaar Rie eind 1938 voor de nazi's naar Engeland uitweek, was de reputatie van de Weense keramiste daar niet doorgedrongen. Rie toonde haar meegenomen objecten aan Bernhard Leach, destijds de invloedrijkste keramist van Engeland. Leach vond de schalen en vazen niet 'humaan' en niet 'dienend'. Bovendien was het glazuur te dik en de wand te dun. Lucie huurde een atelierruimte, maar toen de oorlog uitbrak, ging ze - inmiddels gescheiden - voor een fabriek in Soho knopen maken.
In 1946 ontmoette ze Hans Coper, een Duitse emigrant. Hij wist niets van keramiek, maar Rie nam hem als haar assistent in dienst. Tussen beiden ontstond een hechte vriendschap en het is de verdienste geweest van Coper, zelf later een belangrijk keramist, Lucie ervan te overtuigen dat ze haar vroegere Weense ambacht weer moest opvatten.

Nieuwe inspiratie kreeg Rie bij een bezoek aan het museum in Avebury, waar Bronstijdpotten met ingekerfde versieringen te zien waren. In de kommen en langhalzige vazen uit de jaren daarna is een ritmisch netwerk van fijne 'geëtste' lijnen aangebracht.
Een uitgebreide solotentoonstelling in de Londense Arts Council Gallery in 1967 bracht Rie grote erkenning. Ze werd beschouwd als een eminent keramiste. Steeds meer musea kochten haar werk en de prijzen stegen navenant. Het hoogtepunt van haar kunst viel in de jaren zeventig en tachtig. De altijd al ranke schalen worden nog eleganter, de stralende kleuren winnen aan intensiteit. Onveranderd blijft de harmonie tussen vorm en decoratie. Lucie Rie's keramiek, gebaseerd op de beproefde draaitechniek en in wezen simpele glazuurrecepten, heeft dan door de trefzekere intuïtie en de gedistingeerde allure van de Engels geworden Wienerin een uitzonderlijk niveau bereikt.

Yeung Yuk Kan

Wat hij over zichzelf zegt



Mijn werk gaat over momenten in de tijd, het heden en herinneringen uit het verleden. Verschillende elementen en fragmenten van deze momenten zijn vaak geïntegreerd in het werk. Dichters gebruiken woorden om hun gevoelens te uiten; Ik gebruik kleuren, lijnen en porselein om poëzie samen te stellen. Het overschrijden van de grens tussen keramiek en schilderen is voor mij een inspirerende uitdaging geweest. De porseleinen vormen worden intuïtief gevormd door gooien, oprollen en plakken bouwen; terwijl het tekenen en schilderen vaak abstract en spontaan is. Het balanceren van kalligrafische lijnen, tinten en lege ruimtes speelt in op de porseleinen oppervlakken en vormen. Dit werkproces helpt me om mijn verbeelding de vrije loop te laten en een vorm te creëren die voor zichzelf spreekt. Soms laat ik graag sporen van getekende lijnen op het oppervlak achter: de talloze veranderingen in de composities en afbeeldingen worden achtergelaten als een registratie van alle gebaren, observaties en beslissingen die zijn genomen, een reis beschrijven door onzekerheden en contemplaties. Literatuur, poëzie, architectuur en natuur zijn mijn inspiratiebronnen. Wat me het meest intrigeert, zijn de onverwachte ontmoetingen tijdens de verkenning in het oneindige rijk van verbeelding.

 

Magdalene Odundo - prachtig werk

 

Magdalene Odundo werd geboren in Nairobi , Kenia, en ontving haar vroeg onderwijs in zowel India en Kenia. Zij woonde de Nairobi Polytechnic in Kenia om Graphics en commerciële kunst te bestuderen en verhuisde naar Engeland in 1971 volg haar gekozen roeping in Graphic Design en voltooide kwalificaties in stichting kunst en grafiek aan het Cambridge College of Art.

Na een tijdje in Engeland ontdekte ze aardewerk, en in 1974-1975 ze bezocht Nigeria, een bezoek aan de Pottery Training Center in Abuja, en Kenia aan de traditionele met de hand gebouwde aardewerk technieken te bestuderen. Ze reisde ook naar San Ildefonso Pueblo, New Mexico tot het maken van acht blackware schepen. In 1976, Odundo ontving een BA van West Surrey College of Art & Design (nu Hogeschool voor de Creative Arts ). Ze behaalde vervolgens een master's degree aan de Royal College of Art in Londen. Ze doceerde aan de Commonwealth Institute in Londen 1976-1979 en aan het Royal College of Art in Londen 1979-1982, alvorens terug te keren om les te geven in Surrey Institute of Art & Design (nu Hogeschool voor de Creative Arts) in 1997, en werd professor van de Keramiek in 2001. in maart 2016 werd ze ingewijd als een Emerita hoogleraar UCA, met een viering evenement gehouden op de Farnham campus tegen de achtergrond van haar belangrijke werk in glas, Transition II. Ze woont en werkt in Surrey.

bekendste keramiek Odundo's zijn met de hand gebouwd, met behulp van een wikkelen techniek. Elk stuk wordt gepolijst, bedekt met slip en vervolgens opnieuw gepolijst. De stukken worden afgevuurd in een oxiderende atmosfeer, waardoor ze een rood-oranje verandert. Een tweede bakproces in een zuurstofarme (reducerende) atmosfeer veroorzaakt dat de klei zwart wordt; dit staat bekend als reductie-vuren. Ze maakt gebruik van dezelfde soort technieken die worden gebruikt door de oude Grieken en Romeinen en graag inspireren door landen als China en Mexico. Haar grafisch ontwerp vaardigheden nog steeds met haar als ze schetst vaak haar interesse in natuurlijke vormen en de vormgeving van de vorm om haar te helpen met haar keramische creaties. Veel van de schepen Odundo creëert doen denken aan de menselijke vorm, vaak na de rondingen van de wervelkolom, maag, of het haar. Haar werk kan worden gevonden in museale en particuliere collecties over de hele wereld.

Odundo werd bekroond met de African Art Recognition Award van Detroit Institute of Arts in 2008, en de African Heritage Outstanding Achievement in de Kunsten award in 2012, samen met een eredoctoraat van de Universiteit van Florida (2014) en de University of the Arts in Londen (2016) . Ze werd benoemd tot Officier in de Orde van het Britse Rijk (OBE) voor diensten aan Art in the Queen's Birthday Honours 2008 .
In 2017 werd aangekondigd dat Odundo zou nemen van de rol van de kanselier van de Universiteit van de Creative Arts van juni 2018.
(bron wikipedia)

THE GLAZE BOOK

Net mijn nieuwe aanwinst ontvangen

The Glaze Book
A Visual Catalogue of Decorative Ceramic Glazes
Auteur: Stephen Murfitt

Ziet er mij heel interessant uit
recept staat steeds heel duidelijk vermeld + een foto van het glazuur
mooi ingedeeld in aardewerk, steengoed, porselein

Ik kijk er al naar uit om glazuren te maken en te testen !

Monika Debus

Zeker een site om even te bekijken

https://www.monika-debus.de

 

 

 

Over mijn werk

"Het eerste woord van de mens was A en was bijna alles wat hij zag: bijv. Vis, bijv. Brood, bijv. Leven of dood."
(Morgenstern)

Sinds 1993 heb ik mijn eigen studio en sindsdien werk ik intensief aan de ontwerptaal van het keramische vat. 
Mijn werk concentreert zich voornamelijk op schilderen en ten tweede op het bouwen van een mal, en ik probeer mijn eenvoudige manier van schilderen te schilderen met een eenvoudige bekledingsmethode. Technisch gecompliceerde dingen die een precieze planning vereisen, zijn meestal verre van mij. Ik laat graag een bepaalde rol aan het toeval over.

Bij een zoutvuurtje bij lage temperatuur krijgt het matte oppervlak lichte zoutachtige toetsen die de kleuren veranderen en helder naar donker moduleren. Penseelstreken zijn zichtbaar. De invloed van zout is tot op zekere hoogte voorspelbaar, het kan een werk verbeteren, maar het ook vernietigen.

De stukjes worden gebakken in een gasoven bij 1140 ° C in een reducerende atmosfeer.

TRANSPARANT GLAZUUR

Ik heb dit recept van mijn leraar pottenbakker Dirk Vanhaeren
Een krak in zijn vak !

Veldspaat 37
Krijt 14 
Kaolien 15
Kwarts 29
 

Toevoegingen van 1% rode ijzeroxide geven het celadon (lichtgroen) glazuur,
toevoeging van 6% rode ijzeroxide geven het tenmoku (zwart) glazuur met het bekende bruine randje.
Gestookt in reductie, gasoven, tot ongeveer 1280°C.

Papierklei

Papierklei is een mengeling tussen papierpulp (vezels) en klei. Het is mogelijk om van alle soorten klei papierklei te maken. In plaats van papier kunnen ook andere vezels worden gebruikt zoals vlas, hennep, textiel…

Maak een kleislib van je gekozen kleisoort door uitgedroogde stukken boetseerklei (niet gebakken) in een emmer onder water te zetten. 
Neem eventueel 60 - 75% klei op 100% water als uitgangspunt.
De kleislib mag een yoghurt-achtige consistentie zijn zonder brokken.

Papier
Kies een gemakkelijk verwerkbare soort. Meeste huishoudpapier (toiletpapier, keukenrol, zakdoekjes) vallen gemakkelijk uit elkaar met water. Soorten zoals krantenpapier, tijdschriften, enveloppen etc. zijn ook perfect bruikbaar maar vragen meer tijd. 

Gebruik genoeg warm water

Scheur het papier in stukjes in het water en mix met een staafmixer lang genoeg tot al het papier uit elkaar is gevallen. Er mogen geen stukjes meer inzitten.

Giet het mengsel door een zeef en knijp het water er voorzichtig uit.

Nu mag de pulp door de gietklei vermengd worden. Zeer goed mengen zodat er een gelijke verdeling van de papier in de klei verkregen wordt.

Verhouding is ongeveer 1 deel pulp op 2 delen gietklei

Nu uitgieten op een gipsplaat en zo dun mogelijk uitsmeren.

Regelmatig checken zodat het niet te droog wordt.
En van zodra het vel van de gipsplaat kan, kan het in plastiek bewaard worden.

De papierklei kan ook gekneed worden en in een bol in plastiek bewaard worden.

Terra Sigillata and Slips in Woodfiring

by Alan Willoughby
This article was originally published by Ceramics Technical. Reprinted by permission.



As artists we seek the defining characteristics of our individual voices and the techniques by which to best express this vision. Technique by itself has little meaning. However, often in the interplay between vision and technique we are able to take steps forward, at one moment pushing technique to stretch our vision, and at another pushing our vision to stretch the technique. Looking back in retrospect, we are amazed by this evolution.

There is an exciting and diverse range of possibilities in terra sigillatas and slips fired to high temperatures in a wood kiln. These processes lie somewhere in the middle of the spectrum between the natural ash glazed pots of anagama firings and the beautiful more subtle glazed ware fired in wood kilns. In this article I discuss the technical processes I have been working with in this ‘middle range’, while referencing the personal and artistic issues which have taken me on this course of investigation. Additionally, I will attempt to place these processes within the current woodfiring movement.

Woodfiring has become increasingly popular in the past 10-15 years. This was witnessed at the 1999 International Woodfire Conference held at the University of Iowa in Iowa City, Iowa, USA, with many of the progenitors of woodfiring in both the USA and abroad attending. It was a wonderful experience to spend several days discussing woodfiring, making contacts and learning about the pursuits of many fine ceramic artists. What was somewhat puzzling for me at the conference was the dominant aesthetic focus on heavy ash build up as typical in a classic anagama firing. However, beginning with the opening address by Louise Cort, there was a call for discussion and exchange of information on glazed woodfired pots and by the fourth day of the conference the ‘Decorative Treatments: Slips and Glazes’ panel served as a catalyst for informal discussions on other woodfiring decorative processes and were a welcome counter balance to the preponderance of ash glazed pots.
It is quite natural that with increased popularity a movement such as woodfiring becomes identified with a predominate focus. This phenomenon is a catalyst for growth but can be somewhat misleading. There are many other areas of exploration taking place in woodfiring and with time I am confident that we will see an increase in the written and visual documentation of these processes. This phenomenon is reminiscent of the high fire reduction pots which swept this country in the late ’50s and ’60s which with time expanded into a wide variety of high-fire options. In retrospect such an initially narrow focus was a part of the catalyst for change within the ceramics movement in the US and abroad, contributing to the vitality, growth and expansion of the studio ceramics movement. Perhaps, with woodfiring, we are in the early stages of a change which with time will gain a new historical significance not yet fully comprehended.

Several concurrent issues sparked my interest in woodfiring. First, I was searching for a firing process in which wet to dry surfaces were equally pleasing and appealing to the touch, where the clay, slips and glaze could all be a part of the surface of a piece and have a tactile appeal. Secondly, I wanted greater involvement in the firing process. I believe this has been a quest to develop an understanding of the primary elements in making pots: clay, air, water and fire. Fire transforms, fire is ritual, fire is a vital and irreversible part of the process of making ceramics and I was separated from it through the use of electric and gas kilns. There is irony for me in the fact that wood has always been a part of my life but only in the past 10 years have I become attuned to the importance of wood in firing my pots. As a child and teenager I was cutting wood for heat and now I have a wood stove in my home. When I light a fire each wintry night the scent sends me back to my most recent woodfiring and to my early childhood experiences and thoughts of transformation and change.

Before coming to woodfiring, I had worked extensively with slips in high temperature, mid range, and most recently, earthenware, firing in both electric and gas kilns. Processes I was working with included slip-trailing, multiple layering of slips and paper resist. I was applying slips on leather-hard clay because I liked the integration and interaction between the clay and slip that was possible when both were pliable, including carving through the slip into the clay and scraping the clay up into the slip(s). This process of making and immediately decorating work requires intense concentration and focus, and the timing of slip application on the leather-hard clay is critical (clear glazes are applied later to bring out the color in the slips). As I began woodfiring I wanted to simplify my slip application methods and also take the pressure off having to decorate the work at the time it was made. I was ready for a shift in my studio rhythms. Adjusting my slip recipes, I began decorating on bone-dry greenware. This allowed me to fill my studio with pots and then focus on their surface treatment. The adjusted slips for bone-dry clay application held and I was off and running in my first firing of woodfired pots, combining a clay wash to enhance flashing, painted slips, slip trailing and glazes.

The aspect of this decorating I did not like was brushing and painting slips on the bone-dry pots. In the application of the slips there was a chalky quality in contrast to the natural flow of slips on leatherhard clay. Additionally, slip trailing across a painted slip often ended with a clogged slip trailer. Just when I was about to begin experimenting with additions to the slip recipe to improve the methods for brushing and painting, I took another turn. On my previous earthenware pieces I had begun working with terra sigillata on areas of the pieces where I wanted color and a satin surface. I was attracted to the working qualities of terra sigillatas, how they paint on greenware, as well as the fired sheen so unique to terra sigillata. Why not try terra sigillata in high fire? With my first stroke of terra sigillata on a bone-dry greenware porcelain pot I knew this was going to work.
I have two methods for preparing terra sigillatas. The first is to mix a large batch of OM #4 Ball Clay and, after settling, ladle off the water on top and then pour off the fine-particled terra sigillata. With one or two cup quantities of this base sigillata I mix high temperature Mason Stains (see formulas). My other approach is to mix colored terra sigillatas using different clays and adding oxides. After leaving it to settle for several days, ladle off the water and pour off the fine-particled terra sigillata. Depending upon the oxides used it is sometimes a good idea to ball mill the mix before decanting to eliminate streaking and spotting from the oxides in the sigillata. Both methods result in terra sigillatas that high-fire to a rich tactile surface, somewhere between a slip and a glaze. The possibilities of color are endless. In applying terra sigillata, I use both smaller paint brushes and sponge brushes. It is important to apply the sigillata with a firm, distinct stroke, returning to overlay where necessary. At the same time I don’t belabor the application, being careful not to build up too heavy a thickness. Remember, we are applying a wet sigillata to a dry (greenware) pot and to achieve a strong adhesion the sigillata cannot be too thick or it will have trouble holding on to the clay once it dries. On top of the terra sigillatas I often use slip-trailing to create a series of lines, outlines, symbols, marks, etc. These colored slips are slip-trailed on the clay, on a wash over the clay and on terra sigillata. Because of the fine particle character of terra sigillata, slip trailing moves smoothly across the sigillata surface.
As an artist I can’t resist decorating on a three dimensional surface. I look forward to the exploration and risk involved in finding the right drawing, pattern or mark(s) for the right form. Some forms dictate a minimum of decoration and other forms reach out for multiple images, patterns or marks. Additionally, there are often multiple solutions to the same form and it is in the dynamic interaction and relationship between form selection and surface treatment where we find our individual expression. The strongest pots bring these two components of form and surface treatment together in a unification unique to the creator ? influenced and affected by time and place, and the materials, forming methods and firing processes used. The range of decorating processes I use in woodfiring work well individually and together. I have created pots with only a wash and glaze, pots with only terra sigillatas and slip, and pots which include a wash, terra sigillatas, slips and glaze. In surface treatment there is opportunity for a simple, direct statement and the opportunity to develop a more complex multiple layered effect.

I have been firing my pots in kilns which are based on the noborigama kiln design. My interest and pursuit of woodfiring is directly connected to the emergence of noborigama style kilns in the US. Any type of woodfiring is labor intensive, but these kilns are efficient, suitable for firing in several days or one day. They have an ability to be both responsive and forgiving, the atmosphere can be heavily reduced, neutral or oxidized. As I become familiar with the unique nature of the kiln and each chamber, I stack the pots according to the desired effect sought, considering hotter and cooler locations, heavier and lighter ash build-up, heavier to lighter reduction locations (in a reduction firing) or neutral to oxidizing locations (in a neutral firing). With an interest in color and the use of specific clays, washes, slips, terra sigillatas and glazes, the firing atmosphere becomes an important consideration. Color is influenced and affected by reduction, neutral firing and oxidation. Along with understanding these atmospheres to affect color, an important part of woodfiring is learning to work with the natural flame paths which deliver ash to the pots and create flashing on the sides of pots. This ‘mark of the fire’ speaks of the cycles of nature and of transformation. Flashing and ash build-up across washes, terra sigillatas, slips and glazes can evoke a multi-dimensional world.
Woodfiring includes a broad range of surface treatments from natural ash glazing to washes, terra sigillatas and slips to classical glazes. Within this realm there is incredible variety to the processes and techniques which can be explored, and through this exploration gain knowledge of oneself and the world in which we live.

Alan Willoughby is a studio potter from southern New Jersey, USA, and Executive Director of the Perkins Center for the Arts, Moorestown, NJ. Photographs by John Woodin, Philadelphia, Pennsylvania, USA.

Kunstroute Zwevegem 2019

Bij de succesvolle eerste editie van de Kunstroute in 2017 stelden een aantal inwoners van Zwevegem hun tuin open voor lokale kunstenaars. In 2019 wordt het initiatief herhaald tijdens het weekend van 29 en 30 juni. 


DEELNEMENDE TUINEN EN KUNSTENAARS
Heestert:

• Martine Withouck, Kampenhove 10 met kunst van Martine Withouck (keramiek) en Erwin Houssin (keramiek en glas)
• Frans Moreel, Nieuwstraat 14 met kunst van Frans (huisjes en schilderijen), Anita (beelden van papier) en Patrick Moreel (schilderijen)
• Eddy Loosveldt, Lindelos 2 met kunst van Myriam Archie (olieverfschilderijen)

Moen:

• In den Voerman, Keiberg 1 met kunst van Edgar Antoin (keramiek)
• Björn en Ruth Coreelman - Defoort, De Klijte 15 met kunst van Guido en Jessica Van Heeke en Carine Delapierre (keramiek)
• Marleen Soens, Trekweg 20 met kunst van Ann Vantieghem (keramiek met ijzer)

Otegem:

• Galerie 10a, Zolderstraat 10a: groepsexpo “All together now” met werk van Bieke Depoorter, Bart De Zutter, Lode Laperre, Johan Tahon, Bart Vandevijvere…

Sint-Denijs:

• Jean-Marie Bayart, Brucqstraat 25 met kunst van Katrien Lemon (keramiek)
• Sonja Bulteel, Zandbeekstraat 34A met eigen kunst (keramiek)
• Olivier Bulteel, Kannootdries 33 met eigen werk (schilderkunst)
• Nancy Flament, Kaveiestraat 12 met werk van Vincent van Asten (schilderkunst)
• Johnny Cneut, Kaveiestraat 19 met kunst van Rita Craeynest (bronzen beelden)

Zwevegem:

• Carlos Caluwier, Watermolenstraat 3 met eigen kunst (polyester, keramiek en brons)

Organisatie: dienst cultuur gemeente Zwevegem i.s.m. Willemsfonds Zwevegem.
Brochure beschikbaar bij alle locaties op 29 en 30 juni.
Startplaats: vrij te bepalen – gratis inkom.

KERAMIEK GRONDSTOFFEN

Aardewerk klei
Op relatief lage temperaturen gebrande keramiek waarbij de klei nog poreus is en geglazuurd moet worden om hem ondoorlatend te maken.

Steengoed klei
Keramiek waarin de klei volledig is dicht gesinterd, en zo een niet-poreus voorwerp is geproduceerd. Dergelijke resultaten worden verkregen boven temperaturen van 1200 graden Celsius.

Porselein
Fijne, bij hoge temperaturen bakkende, witte klei die wanneer hij dun is doorzichtig wordt.

Gietklei
Voor het gieten van keramische voorwerpen. Als elektrolyt of ontvlokkingsmiddel worden natrium- silicaat en natriumcarbonaat door het kleimengsel geroerd. Het slib blijft daardoor vloeibaar.

Chamotte.
Gebrande klei die wordt fijngemalen, van fijne stof tot grof zand. Wanneer dit aan zachte klei wordt toegevoegd, wordt deze sterker en is hij beter bestand tegen kromtrekken en thermische schok.

Engobe
Engobe is een kleislib, verkrijgbaar in verschillende kleuren. Maak met water en de engobe poeder een papje aan zo dik als yoghurt. Royaal aanbrengen op leerharde klei. Daarna bakken op de temperatuur van de biscuitstook. Eventueel na de biscuitstook met een transparant glazuur bedekken en opnieuw bakken op een temperatuur van 1000-1060 graden Celsius. De kleur van de engobe zal dan veel intenser worden.

Poeder glazuren
Om inademing van glazuurpoeder te voorkomen, adviseren wij u voor gebruik deze direct met water te vermengen in de verhouding; 6 delen water op 10 delen glazuur. Glazuurzeef 40/60 gebruiken.

Lusters
Metaalzouten die in een dunne laag over een glazuur worden aangebracht, op een lage temperatuur worden gestookt en zo een stralende metaalachtige glans krijgen.

Majolica
De majolica decoratieverf is een gemakkelijk te verwerken keramische kleurstof, die onderling mengbaar is en verschillende toepassingen kent.

Onderglazuur
De majolica met water aanlengen tot de onderglazuur verf de gewenste dikte heeft. Hierna op de biscuitscherf aanbrengen. Voor dunne lijnen de majolica iets dunner maken en een fijn penseel gebruiken. Het is zeer goed mogelijk om op deze manier te aquarelleren. Vervolgens het geheel met een transparant glazuur bedekken en in de oven bakken op 1000-1020 graden

Opglazuur
Een andere en veel gebruikte manier is het biscuit voorwerp in de glazuur dompelen en daarna met de majolica de gewenste decoratie opschilderen, spatten, etc. Het geheel voor de tweede keer (dus glazuur en majolica tezamen) bakken op een temperatuur van 1000-1020 graden Celsius. Tijdens het stookproces versmelt de majolica met de onderliggende laag glazuur. Hierdoor ontstaat een lichtvloeiende contourlijn, die typerend is voor de majolica techniek.

Antilekmiddel
Maakt geglazuurde vazen waterdicht. Niet geschikt voor eet en drink servies.

Biscuitlijm
Dit product wordt gebruikt om biscuit (aardewerk en steengoed) scherven te verlijmen. Na verlijming kan het voorwerp weer geglazuurd en gestookt worden. Tevens voor vulling van haarscheurtjes in biscuit.

Tylose
Bind/zweefmiddel.

Fritte
Een poedervormige glazuurgrondstof ontstaan door het smelten van oplosbare of giftige materialen zoals lood met silicaat. De substantie koelt af tot een klomp en wordt tot een onoplosbaar poeder vermalen dat minder gevaarlijk is dan de oorspronkelijke materialen.

Aluminiumhydraat
Wordt o.a. gebruikt als beschermende laag op ovenplaten, tevens bij porseleinbakken voor een minimale weerstand tijdens het krimpen op de plaat. Aluminiumhydraat dient 3 maal in een lege oven voor gestookt te worden op ongeveer 1250 graden Celsius om neerslag op de werkstukken te voorkomen.

Aluminiumoxide
Smeltpunt verhogend wordt o.a. gebruikt als stabilisator in glazuur samen- stellingen. Bestandsdeel van klei en glazuren. Maakt een glazuur harder en meer slijtvast. Verhoogt de viscositeit van de gesmolten glazuurmassa. Vermindert de transparantheid van een glazuur. Chroomoxide (groene tinten) kan roodachtige tinten geven bij aanwezigheid van een extreem hoog gehalte aluminium. Wordt meestal in de vorm van kaolien of kleipoeder.

Antimoonoxide
Zeer giftig, gedeeltelijk oplosbaar. In combinatie met lood ontstaat het Napels geel. Worden hieraan kleine hoeveelheden ijzeroxide toegevoegd dan ontstaat een meer oranje kleur. In engobes waar een loodglazuur overheen komt moet minstens 8% antimoonoxide worden toegevoegd om de gele kleur te krijgen.
Verzacht harde kleuren. Heeft neiging tot verdampen op hoge temperaturen

Ballclay
Zeer plastische sedimentaire klei met een hoog krimppercentage. Wordt vaak met andere kleisoorten vermengd teneinde deze meer plastisch te maken. Wordt toegevoegd aan glazuren om de adhesie te verhogen. Zweefmiddel in glazuren. Ter vervanging van kaolien in glazuren als er op de rauwe scherf geglazuurd wordt, hierdoor past het glazuur zich beter aan bij de krimp van de scherf.

Bariumcarbonaat
Wordt aan kleimassa’s toegevoegd ter voorkoming van, door oplosbare sulfaten veroorzaakte, witte schuimachtige vlekken, vaak te zien op terracotta en bakstenen. Sterk vloeimiddel in steengoed- en porseleinglazuren. In kleine hoeveelheden toegevoegd verhoogt barium de glans en transparantheid van een glazuur. Werkt bij grote hoeveelheden toegevoegd matterend in aardewerkglazuren. Heeft weinig invloed op kleuren. Kristalvormend in combinatie met zink.

Beendermeel/Calciumfosfaat
Bentone
Is hetzelfde als bentoniet echter 6 maal sterker geconcentreerd. Vulkanische herkomst, bijzonder plastische kleisoort, wordt o.a. aan andere kleisoorten toegevoegd om de plasticiteit te verhogen. In plasticiteit 5 maal zo sterk in verhouding met ball clay. Wordt in glazuren als zweef- middel en als vervanging voor kaolien gebruikt vanwege de droogsterkte van de rauwe glazuur. Groot absorberend vermogen, zeer fijne structuur, dient droog gemengd te worden wegens klontering.

Boorzuur
Smeltpunt verlagend. Glasvormer. Oplosbaar in water en daarom gewoonlijk in gefritte vorm gebruikt. In kleine hoeveelheden toegevoegd voorkomt het haarscheuren. Bij grote hoeveel- heden veroorzaakt boorzuur een witte sluier in een glazuur.

Calciumcarbonaat/krijt
Ook wel whiting genoemd. Door het bijmengen van krijt in aardewerkmassa’s krijgen deze een heldere witte kleur en de scherf zal minder snel kromtrekken. Krijt levert het calciumaandeel in een glazuur. Tamelijk hittebestendig maar in combinatie met bijvoorbeeld veldspaat zal het als vloei- middel fungeren. Dit wordt voornamelijk in steengoed glazuren gebruikt.
Krijt maakt een glazuur harder en minder gevoelig voor zuren. Matteringsmiddel zwakker dan zink.

Calciumfosfaat / Beendermeel
Calciumfosfaat wordt gemaakt van runder botten die gecalcineerd en gemalen worden. Dit poeder bevat 2 belangrijke stoffen; calcium als vloeimiddel en fosforisch pentoxide als glasvormend element, dat tevens smeltpuntverhogend werkt. In verbinding met kaolin en china stone levert dit een van de sterkste en tegelijk dunste soorten keramiek op die er bestaat. In bepaalde glazuren als dekkingsmiddel om het titaandeel te verminderen.

Chroomoxide
Groenkleurend oxide. Altijd apart stoken i.v.m. sympathiebrand, vooral in tin houdende glazuren. In combinatie met lood kunnen roze en gele kleuren ontstaan.
Geschikt voor elke temperatuur. Zeer stabiel. Goed te gebruiken voor penseelwerk onder een glazuur.

Cobaltcarbonaat
Sterk smeltpunt verlagend, intensief kleurend pigment gebruikt om blauwe kleuren te verkrijgen. Minder sterk kleurend dan de oxide maar laat zich gelijkmatiger door het glazuur verdelen. In combinatie met mangaan of ijzerchromaat of oker ontstaan kleuren variërend van grijs tot zwart.

Cobaltsulfaat
Smeltpunt verlagend. Veroorzaakt speciale decoratieve effecten, indien niet gevijzeld. Geeft spikkels en bij hogere temperaturen een druppeleffect. In water oplosbaar.

Cobaltoxide
Smeltpunt verlagend. Sterk blauw tot blauwzwart kleurend pigment. In alkalische glazuren levendig blauw, in loodglazuren diep tot zwartblauw. In combinatie met magnesium paars In combinatie met titaan blauwgroen In combinatie met titaan en nikkel grijs Geschikt voor alle temperaturen.

Cobalt silicaat
Smeltpunt verlagend. Sterk blauw tot blauwzwart kleurend pigment (0,2-0,3%) In alkalische glazuren levendig blauw. Met magnesium paarsachtig. Met titaan blauwgroen. In loodglazuren diep blauw.

Colemaniet
Gehydrateerde calciumboraat. Sterk vloeimiddel in aardewerk glazuren. Moeilijk in water oplosbaar, daarom vaak gebruikt in plaats van borax. Wordt gebruikt ter voorkoming van craquelé in glazuren. Is enigszins dekkend. Heeft neiging tot sproeien in de oven. Kan in sommige gevallen voor roze en rode kleuren calcium vervangen. Vaak geeft men de voorkeur aan gerstley-boraat wegens meer stabiele kwaliteit.

Cornish Stone
Smeltmiddel in steengoed glazuren. Hoofdbestanddeel van vele Engelse glazuren. Veldspaatachtige grondstof met een laag krimppercentage in zowel rauwe als gebrande glazuur. Bevat veldspaat, kwarts, kaoliniet, vloeispaat en diverse andere mineralen.

Dolomiet
Calcium magnesium dubbel carbonaat. Natuurlijk mineraal. Smeltmiddel in steengoed en porselein glazuren. Kristallisator, toevoeging van 3 – 5% aan glanzende aardewerk glazuren werkt matterend.

Gerstleyboraat
Steeds moeilijker verkrijgbaar. Vervanger is synthetische gerstleyboraat. Smeltpunt verlager, vaak toegepast bij rakuglazuren.

Houtas
Een vloeimiddel. Wordt gewoonlijk samen met klei die aluminium of siliciumoxide bevat, gebruikt voor steengoed glazuur.

Ilmeniet/IJzertitanaat
Zie Rutiel.

Kaolin/China clay
Zeer zuivere witte primaire klei. Hoofdbestanddeel van porseleinklei. Zeer hoog krimppercentage. Wordt in glazuurrecepten gebruikt om aluminium en silicium in te voeren. (stabilisator). Smeltpunt verhogend en is weinig plastisch.
Kaliumcarbonaat/Potas
Niet caustieke plantaardige alkali, oplosbaar in water. Meestal gebruikt om kleuren te verzachten. Kopergroen kan geelgroen of helderblauw worden.
Levert kaliumoxide. Sterk alkalisch smeltmiddel. Wordt gebruikt als fritte. Is oplosbaar in water.

Kopercarbonaat
Sterk kleurend pigment maar minder intensief dan de oxide. Laat zich echter beter verdelen. N.B. Koper verhoogt de oplosbaarheid en afgifte van lood in een glazuur.

Koperoxide zwart
Sterk kleurend oxide. Smeltpunt verlagend. Turqoise in alkalische glazuren. Egyptisch blauw in natrium glazuren. Glasgroen in loodglazuren.

Kopersulfaat
Oplosbaar in water voor speciale effecten.

Kryolith
Fluoride van sodium en natrium. Wordt o.a. gebruikt bij de fabricage van emaillen en in mindere mate in frittes en glazuren. Wordt tevens gebruikt om krater glazuren samen te stellen. Onoplosbaar in water.

Krijt
Zie calciumcarbonaat.

Kwarts/vuursteen
Siliciumoxide, flint, kiezelaarde. Glasvormer. Smeltpunt 1700 graden Celsius. Belangrijk bestanddeel van glazuren. Verhoogt het smeltpunt van glazuren. Tot 10% toevoegen voorkomt craquelé in glazuren. Vermagert klei en brengt het krimppercentage daarvan terug. Ter bescherming van de ovenplaten; 50% kwarts en 50% kaolien met water aanmaken en met een kwast op de platen aanbrengen.

Lithiumcarbonaat
Hoog alkaliciteit. Verhoogt het smeltpunt in glazuren. Sterk vloeimiddel in midden temperatuur glazuren. In geringe mate oplosbaar in water. Versterkt de glans van een glazuur. Bevordert de kristallisatie van mat en kristal glazuren. Vermindert de chemische en mechanische bestendigheid. Na het zeven toevoegen.

Loodchromaat
Water oplosbaar. Geeft chroomgeel en geeloranje kleuren. N.B. Loodhoudende glazuren niet op gebruikskeramiek aanbrengen, vanwege de afgifte van schadelijke stoffen.

Mangaancarbonaat
Kleureffecten; zie mangaanoxide. De carbonaatvorm laat zich beter door een glazuur verdelen dan de oxide, maar is minder intensief kleurend.

Magnesium carbonaat
Magnesiet. Vloeimiddel in steengoed glazuren. Matteringsmiddel bij 7 – 8%. Heeft een grote droog en bakkrimp, wordt daarom vaak gebruikt in de vorm van dolomiet. Maakt een glazuur minder vloeibaar. Kan kleur veranderend werken. In grote hoeveelheden toegevoegd veroorzaakt het speldenprikken. Halfmat oppervalk bij toevoegingen tot 10%.

Mangaanoxide/bruinsteen
Wordt hoofdzakelijk als pigment in klei en glazuren gebruikt. Smeltpunt verlagend in steengoed glazuren. Geeft kookeffecten in glazuren, geeft zwarte, bruine, roze of paarsachtige kleuren. In grote hoeveelheden toegevoegd kan blaasvorming ontstaan. De carbonaat vorm heeft dit minder. Meer dan 20% geeft een metaalachtig oppervlak. In combinatie met tinoxide bruine kleuren In combinatie met kobalt en ijzer zwart. In alkalische glazuren violet.

Molochite/poeder chamotte/gecalcineerde kaolien
In glazuren gebruikt om aluminium in te voeren, geeft minder krimp dan kaolien. Ook als beschermlaag op ovenplaten, tussen pot en deksel, etc.

Molybdeenoxide
Wordt gebruikt in de fabricage van geel kleurige stains. Oplosbaar in water en zeer giftig. Kristal vormend in een glazuur waarbij dan de kristallen de kleur aannemen van de gebruikte kleuroxide.

Natriumcarbonaat/soda
Gecalcineerde soda, sodiumcarbonaat. Wordt gebruikt als deflocculant bij het prepareren van gietklei. Sterk vloeimiddel. Oplosbaar in water, daarom meestal in gefritte vorm gebruikt of in de vorm van natron veldspaat.

Nepheline seyenite
In combinatie met een alkalifritte kan het worden gebruikt voor een betere vloeiing voor steengoed en aardewerk glazuren. Nikkeloxide zwart: 5 – 10% In een kristalglazuur verhoogt de kristalvormende werking. Nikkel geeft onvoorspelbare effecten en wordt daarom meestal slechts gebruikt om kleuren, verkregen door andere oxides, zachter, dieper en donkerder te maken. In glazuren met een hoog zinkgehalte kan geel of blauw ontstaan.

Nikkelcarbonaat
Zie nikkeloxide. Minder sterk kleurend en beter door de glazuurmassa te verdelen.

Nikkeloxide zwart.
5 tot 10 % in een kristalglazuur verhoogt de kristal vormende werking. Nikkel geeft vaak onvoorspelbare effecten en wordt daarom meestal gebruikt om kleuren, verkregen door andere glazuren zachter, dieper en donkerder te maken (1-3%).
In glazuren met een hoog zinkgehalte kan geel of blauw ontstaan.
Met magnesium ontstaat groen.

Petalite/spodimeen
In combinatie met een alkalifritte kan het worden gebruikt voor een betere vloeiing voor steengoed en aardewerk glazuren. Nikkeloxide zwart: 5 – 10% In een kristalglazuur verhoogt de kristalvormende werking.

Potas/Kaliumcarbonaat
Zie kaliumcarbonaat

Ruliel/Ilmeniet
Een onzuivere vorm van titaandioxide. (ijzerverontreiniging, enigszins spikkel- effect). Titaan vermindert de oplosbaarheid van lood in een glazuur. Erg mooi in combinatie met kleurende oxides. Van belang in kristal en matglazuren.

Siliciumcarbide/carborundum
Wordt o.a. gebruikt ter verkrijging van plaatselijke reductie in oxidatieve atmosfeer. Bijvoorbeeld 0,5% silicum carbide in een alkalisch glazuur met koper veroorzaakt koperrode reductie-effecten. In grotere hoeveelheden toegevoegd ontstaan blazen of kraters in een glazuur.

Strontiumcarbonaat
Wordt o.a. gebruikt in boorglazuren om de boorsluier te verminderen. Maakt gekleurde glazuren brillanter en levendiger van kleur. Sterk vloeimiddel in aardewerk glazuren, kan hierin voor een deel het loodgehalte vervangen. Verlaagt de viscositeit van een glazuur. De werking in glazuren is te vergelijken met die van bariumcarbonaat.

Talk
Gecalcineerde soda, sodium carbonaat. Verhoogt de schokbestendigheid van kleimassa’s en reduceert de thermische uitzetting. Goed matteringsmiddel in glazuren. Halfmat, dekkend opper- vlak. Talk kan een glazuur doen ‘optrekken’.

Tinoxide
Wordt gebruikt om een dekkend matglazuur te krijgen. Zacht blauwwit in zowel aardewerk- als steengoed glazuren. Vaak gebruikt in combinatie met titaanoxide om een minder koud resultaat te krijgen. Tinoxide maakt een glazuur elastischer en werkt tevens gunstig ter voorkoming van haarscheuren.

Titaanoxide
Maakt een glazuur cremewit, mat of halfmat. Bevordert kristalvorming vaak in combinatie met zinkoxide. Titaan verhoogt de weerstand van een glazuur tegen zuren. In kleine hoeveelheden toegevoegd vermindert het de oplosbaarheid van lood in glazuren. Het verbindt zich met stoffen, bijvoorbeeld ijzer, uit de onderliggende kleischerf, waardoor onverwachte kleurschakeringen kunnen ontstaan. In combinatie met nikkel kunnen titaan houdende glazuren rood worden.

Veltspaat kali
Hoofdbestanddeel van (porselein) klei en steengoed glazuren. Heeft een hoger smeltpunt dan natron veldspaat en is neutraler ten opzichte van de kleuren. Niet oplosbaar. Indien de aanduiding veldspaat in een glazuurrecept wordt gebruikt, bedoelt men kali veldspaat.

Veltspaat natron
Albite, sodaveldspaat. Veldspaat met een lager smeltpunt dan kali veldspaat en een duidelijke invloed op de kleuren.

Wollastonite/Calciumsilicaat
Vervanging voor kwarts en krijt in glazuren. Het reduceert de bak- krimp van klei. Goed matteringsmiddel in glazuren, ook alkali glazuren. Voorkomt speldenprik effect. Soms een wat saai mat oppervlak, wat zich echter bijzonder goed laat inkleuren. Kan soms onverklaarbaar anders reageren dan normaal, vooral in boor glazuren.

IJzeroxide geel
Toegepast in aventurijnglazuren.

IJzeroxide rood
Geel, roodbruin, bruin, grijsblauw, donkerblauw. Toevoeging 0,3-0,5%. Celadon 1,5 %. Werkt ook als vloeimiddel.

IJzeroxide zwart
Zie ijzeroxide rood

Zinkoxide
Sterk vloeimiddel, door de sterk kleurende werking echter niet als zodanig toegepast. Zinkoxide Smeltmiddel in glazuren voor midden- en hoge temperatuur. Bevordert de kristallisatie in afwezigheid van aluminium. Werkt dekkend en matterend boven 10 %. Verhoogt de bestendigheid tegen zuren, maakt het glazuuroppervlak sterker en bestrijdt haarscheuren. Het neemt veel water op en heeft daardoor een hoog krimppercentage, wat wegtrekken van het glazuur veroorzaakt. Wordt daarom vaak van te voren op biscuittemperatuur samen met 5% kaolien gecalcineerd. Zinkoxide zwakt veel kleuren af tot pastelkleuren, 4% of meer. Chroom daarentegen wordt bruin.

Zirkoonoxide
Wordt gebruikt om glazuren dekkend te maken (10-15%)
Enigszins smeltpunt verhogend. Wordt vaak toegepast als vervanger voor tinoxide. Geeft harder wit dan tinoxide. Zircoonwitte glazuren zijn niet gevoelig voor sympathiebrand. Maakt glazuur loog en zuurbestendig.

Zirkoonsilicaat.
Zeer hoog smeltpunt 2550 graden°C. Vaak toegepast samen met tin om smeltpunt te verlagen en opaakheid te behouden. Voorkomt haarscheuren. Levenloos uitziende opaakheid.
Kan gebruikt worden met 10 % kaolien om randen van potten en deksels mee in te smeren om vastplakken te voorkomen.

BRON : https://www.mojokeramiek.nl/handige-tips/grondstoffen-en-hun-werking/

TERRE EN FEU opent zijn deuren

Op 7 juli kan je even bij ons binnenwippen.

Alle keramiek is te koop. En indien je zin hebt, kan je zelf aan de slag met klei.
Je maakt waar je zin in hebt (natuurlijk binnen de perken van onze oven), en wij helpen waar nodig.
In de prijs van 20 euro zit begrepen: 1/2 pak klei, gebruik materiaal en biscuitbak

Wie zin heeft om eens te draaien, er staat een draaitafel ter beschikking.
Hier moet je wel zelfstandig kunnen werken.
In de prijs van 20 euro zit begrepen: 1/2 pak draaiklei, gebruik van de draaitafel en de biscuitbak

Wanneer jullie achteraf willen glazuren, kan dit op afspraak.
De glazuren zijn te koop bij Carina in De Koploper te Harelbeke.
Er wordt 7 euro/kg biscuit gerekend om de glazuren te bakken.

Je vindt bij ons ook artisanaal gemaakte kaarsen en houtdraaiwerk.
Altijd leuk om eens als geschenkje te geven.

7 juli is tevens Watermolen Kermis !
Daarom doen we ook mee met de rommelmarkt.
Heel wat spulletjes liggen op een nieuwe eigenaar te wachten en dit aan heel kleine prijsjes !

Dus kom zeker eens langs !

We zijn open van 10 tot 17 uur.
En voor de gelegenheid openen we een kleine bar waar je een koffie of frisdrank kan gebruiken, samen met een stukje zelfgemaakte cake !

ONS ADRES:

MOLENSTRAAT 152 - 8501 HEULE